Sen querer acertaches de cheo coa expresión da parella. Ela, como sempre, refectindo o seu espíritu contemplativo e tratando de transmitillo ao compañeiro. Tamén a barca sen remos faille ver á protagonista que na vida actual xa pode cruzar á outra beira sen necesidade deles, cando na súa xuventude tiña que bregar duro para esquivar os remuiños e chegar ao outro lado da ría.
6 comentários:
Joooo yo quiero estar ahí...tumbadita ¡qué agustitooooo!
Sen querer acertaches de cheo coa expresión da parella. Ela, como sempre, refectindo o seu espíritu contemplativo e tratando de transmitillo ao compañeiro.
Tamén a barca sen remos faille ver á protagonista que na vida actual xa pode cruzar á outra beira sen necesidade deles, cando na súa xuventude tiña que bregar duro para esquivar os remuiños e chegar ao outro lado da ría.
alegro-me de acertar!
as encomendas, sempre me dam um pouco de medo!
¡Qué árboles tan bonitos! Me gusta mucho.
hei poñer este blog no listado de artistas galegos na web, se che parece ben.
Un admirador e paisano
como nom me vai parecer bem, paisano!?
eu tamem paseo as minhas orelhas polo teu blog!
agradecido!!
Enviar um comentário